
Maar de echte oorzaak van het probleem wordt niet aangepakt: waarom hebben zoveel mensen een jodiumtekort?
En hoe hebben onze voorouders het honderdduizenden jaren voor de uitvinding van het brood (zo’n tienduizend jaar geleden) dan moeten uithouden?
Een belangrijke reden waarom veel mensen met een jodiumtekort kampen is omdat we te weinig zeevoeding eten: te weinig vis, schaal- en schelpdieren, zeewier. Zeevoeding bevat veel jodium. Onze voorouders leefden vaak langs kustlijnen, meren en rivieren, zodat ze voldoende jodium binnenkregen.
En door meer zeevoeding te eten, krijg je ook meer selenium binnen (mosselen, tonijn, inktvis, oesters, … bevatten veel selenium), een belangrijk mineraal dat samenwerkt met jodium.
Voor mensen die niet graag of te weinig zeevoeding eten of vrezen dat ze niet genoeg jodium binnenkrijgen (wat vooral zeer belangrijk is voor zwangere vrouwen), kan een dagelijks jodiumsupplement-pilletje (met 100 à 200 microgram jodium) ook een mogelijkheid zijn. In tegenstelling tot (een overmaat aan) brood veroorzaakt een jodiumsupplement geen suikerpieken, insulinepieken, suiker-crosslinks, verhoogde eetlust, een moeilijke spijsvertering, gewichtstoename, enzovoort.